Yaklaşık 3 senelik, Adidas marka spor ayakkabım var. 3 sene önce satın aldım ama 2 sene giymişimdir. Arada hep havalandırdım veya kullanmadım vs.

Şimdi bu arkadaş aslında giyilebilir durumda. Sadece birkaç süngeri koptu çıktı, bunun da giyim konforuna pek bir etkisi yok ama işte gelin görün ki çok kokuyor bu ayakkabı. Ne yaptıysam olmadı. 1-2 ay balkonda havalandırdım. İçine karbonat döküp havalandırdım. Yetmedi, çamaşır ipine astım iyice hava gelsin diye (bizim balkon yarı kapalı da) ama bana mısın demedi, koku gitmedi. Biraz azaldı, sonra hemen eski kokusu geldi.

Dediğim gibi, ayakkabı giyilebilir durumda. 1 sene daha giyerim ama sırf kokusu yüzünden çöpe gitsin istemiyorum güzelim ayakkabı. Ne diyorsunuz, hayata döner mi bu arkadaş? Nasıl döner? :/

nedeni ne olabilir?

Kilis’i tek başına bir kadının yaşayacağı yer olarak değerlendirirsek, nasıl bir yer dersiniz? Güvenli mi?

Karanlık çökünce tek başıma eve gidebilir miyim mesela? Mahallesine göre değişirse sorun değil o mahalleden ev tutarım tabii ama bu zamana kadar hep İstanbul’daydım ve karanlık olmadan evde olmalıyım gibi bir endişem olmadı. Sözlük’te artık şehrin neredeyse tamamının göçmenlerden oluştuğu söylenmiş, nasıl bir formatta anlayamadım.

olay bugun erkek arkadasimin basina gelmis. hic bi sekilde uyarilmadigini soyluyor zaten zevk falanda almamis. spermleri sifona basacagi sirada farketmis. bu ne anlama geliyor? normal bisey mi? onemli bisey degildir ins ya

merhaba. yağmurlu günlerde arabanın arka koltuğunun paspaslarından biri ıpıslak oluyor. ancak koltukta, tavanda, başka döşemelerde falan hiç ıslaklık olmuyor. araba alt tarafından su alıyor gibi bir durum söz konusu olabilir mi acaba?

baya böyle paspasın üzerinde su birikintisi oluyor. sanayiye gitsem ''motoru indirelim abi'' moduna girecekler kesin. napsam bilemedim. fikir verebilir misiniz?

1-İzmir mi?
2-Bursa mı?

Bilenler için ek sorular;
3-İzmir ise en uygun* semt/mahalle neresidir?
4-Bursa ise en uygun* semt/mahalle neresidir?

*Uygun= Yaşanılabilecek, kira/ev fiyatları nispeten uygun, evleri sağlam, çevresi güvenli vs. gibi Kira; max 2500

parmaklarımda en az 15 yıldır çıkan bu yaralara lütfen bir çözüm bulalım. ilaçsa ilaç, bitkiselse bitkisel, kocakarıysa kocakarı. inanılmaz acı çekiyorum. ellerimi kullanamıyorum. gitmediğim doktor kalmadı. her doktordan sonra çevremdekiler "doğru dürüst bir doktora git" diyor. doğru dürüst doktor nedir, nasıl oluyor anlamadım. en az 20 kere doktora gittim. kontakt dermatit dediler, dokunduğun bir şeyden dediler. ama neye dokunduğumu bulamıyoruz. yok öyle dokununca etkileyen bir şey. ilginç şekilde yazın mayıs haziran gibi geçiyor, eylül gibi geri başlıyor. tatilde denize girdiğim için dedik, denize gitmediğim senelerde de oldu yine de iyileşti. bidonla deniz suyu getirdik kışın elimi sokayım diye, işe yaramadı. denizle de ilgisi yok.

sadece dermatoloji de değil, dahiliyeye de gittim, envayi çeşit tahlil yapıldı içeriden bir eksiklik mi var diye, buna neden olabilecek bir sıkıntı yok. 15 yıl diyorum arkadaşlar dayanamıyorum artık.

doktora git diyorsanız da noolur kime gidecem onu söyleyin. ankara'dayım. devlet hastanesine de gittim, özele de gittim, profesöre de gittim, bizzat rahmetli amcam dermatologdu ona da gittim (düşünün amcam öleli 9 yıl oldu, ona bile sormuşum, sırf adam öleli 9 yıl olmuş, geçtiği falan yok), o da aynısını dedi, yağlı krem sür, çok yıkama, yıkarsan da sıvı sabun kullanma dedi. ne medikal katı sabunlar kullandım, ne yağlı kremler boca ettim, ne kortizonlar bastım. doktordan ümidi kesip eczaneden ne kadar yara kremi varsa hepsini aldım denedim, geçmiyor geçmiyor.

yalvarıyorum kurtarın beni.

paylaşabildim mi bilmiyorum ama elimin fotoğrafları bunlar. duyuru'ya da ekledim ama yüksek çözünürlüklü bakmak isteyen olursa drive linkini de bırakıyorum:

drive.google.com
drive.google.com

Ford Mondeo (2008, mk4 kasa) aracımda bir süre önce şöyle bir sorun ortaya çıkmıştı; aracın vitesini değiştirdiğimde (araç otomatik, yani P'den D'ye alırken) araba bagaj kapağını açıyordu. :) Her arabaya binip çalıştırıp, d'ye alınca bagaj açılıyordu, aracı d'de bekletirken biri gidip bagajı kapatırsa sorun olmuyordu. Bir süre sonra bu sorun yerini başka bir soruna bıraktı; bu kez vites değişimi ile hiç ilgisi olmadan, aracın farları yaniyorken bagaj açık uyarısı alıyorum sürekli ama bagaj açılmıyor, sadece uyarısı var. Farlar kapalı iken uyarı yok, sadece farlar açıkken oluyor. Bir de bagaj kapağı anahtarla otomatik yaklaşınca açılmıyor artık, hatta anahtardan basınca da açılmıyor bazen, canı ne zaman isterse. Genelde aracın motorunu durdurup, araçtan inip kumandadaki bagaj açma tuşuna 2 kez peşpeşe basarsam açılıyor. :)

Böyle saçma bir sorun ahali, servis 1 ay sonraya randevu verdi (ingiltere'deyim), o yüzden tek başıma kaldım, nasıl cozebilecegime dair yardım edebilecek olan veya sadece tahmin yürütebilecek olan dahi varsa çok sevinirim.

dostlar,

ben yıllardır burnumdan adam akıllı nefes alma sıkıntısı yaşıyorum. yani alıyorum ama doktor'a gittim 3 kez son birkaç sene de ve 3'ü de ameliyat olur isem, daha kaliteli nefes alabileceğimi olmazsan da böyle az çok idare edersin dediler. burnumdaki sorun ise; burun kemerli ve burnun iç kısmında bir tarafında eğrilik diğerinde ise et şişmesi var. biliyorum bunu okurken "e ameliyat olsaydın" dediğinizi duyar gibiyim ama gel zaman git zaman nasip olmadı ta ki bu sene yaz başında olurum hesabı yaparken sene başında pandemi çıkınca o da kaldı. şimdi ise hastane ortamına güvenemiyorum o yüzden böyle kör topal diyorum, aynı sıkıntıları yaşayan ya da başka türlü burnunda sıkıntı olan arkadaşlar, siz neler yapıyorsunuz burnun deliğinden rahat nefes almak için? ızdırap oldu bana artık, ara ara baş ağrısı yapıyor deli oluacam.

lütfen yanıtlar iseniz çok makbule geçecek.

Merhaba, hemcinsim olan duyuru erkeklerine "Siz böyle bir durumda ne tür bir tutum takınırsınız?" sorusu soracağım.

4 aydır güzel bir ilişkim var. Kendisi gayet aklı başında, güven veren bir kadın. Henüz aramızda bir şeyler olmadığı dönemde ettiğimiz arkadaşça sohbetler sırasında, 5 kişilik iyi bir lise arkadaş grubu olduğunu ama yıllar içinde her birinin ayrı şehirlere dağıldığından bahsetmişti. O arkadaşlarından biri ve aralarının en iyi olanı da bir erkekmiş, "İstanbul'a yılda 2-3 kez gelir, geldiğinde de bende kalır" demişti.

Şu an bu tür bir gündemimiz yok ama geçen gün can sıkıntısından mıdır nedir, nereden geldiyse aklıma bu konunun geleceği tuttu. Yarın öbür gün bana "X İstanbul'a gelecekmiş, bende kalacak.. Haberin olsun." dese, nasıl karşılarım diye bir düşündüm.

Siz olsanız, "Böyle bir şeyde geri kafalılık yapmaya gerek yok, yılların samimi lise arkadaşıymış, evinde kalır tabi. Lafını etmeye değmez." mi dersiniz, yoksa durumdan bir rahatsız mı olursunuz? Merak ettim.

Baron seçimleri sırasında vanununun karısı samueli boynuzluyordu. Orada başkani bir sürü dolap döndü çıkamadım işin içinden. Sanki adamı laz ziya organize edip kadının koynuna soktu gibi oldu. Ama sanki vanunu aldatıldıgını biliyordu ve bu işine geldi.
Yani bu aldatma olayını kim neden organize etti ve sonucu neyi etkiledi anlatabilecek biri var mı?

Çok pahalı olmayan hediyelik bir şey.
Not: içki içmiyorum.

Gelecekler listesinde havyar var sadece şu an. Bir de şundan ( encrypted-tbn0.gstatic.com ) isteyecektim ama kullanmam diye istemedim. Başka ne isteyeyim?

sb. Neredeyse marttan beri gitmiyorum ama artık çok sıkıldım, spor yapmak istiyorum ama evde yapayım, çıkayım koşayım yürüyeyim falanla olmuyor, ağırlık istiyorum. Bir yandan da, durdun durdun şimdi spora mı başlanır ortalık karışmış zaten diyorum. böyle gidip gidip geliyorum napsam diye.

Sizde durumlar nedir? Spor salonuna gidilir mi sizce?

No Blues - Two Trains şarkısının içindeki Arapça kısımlar neydi? İlahi miydi? Ben nereden hatırlıyorum?

www.youtube.com

3 senelik evliyiz, çocuğumuz yok. Eşim evlendiğimizden beri sadece 1 ay bir yerde çalıştı kalan yaklaşık 35 ayda bütün gün televizyon karşısında yatıp yerli ve yabancı dizi izlemektedir. Bir çok defa bunu sorun edip tartışmaya açsam da bir şekilde olayları manipüle edip (ya tartışmayı bağırma çağırma seviyesine getiriyor, ya da olayla ilgisi olmamasına rağmen bir anda anne ve babamı kötüleyerek konuyu değiştirmektedir) Annem ve babam biraz daha eski kafa muhafazakar insan olsalar da, özlerinde gerçekten iyi insanlardır, annem geldiği zaman oturup da "kızım hadi şunu yap ben oturucam" diyen bir insan değildir. Kalkar kendi hazırlar herşeyi genelde. Zaten biz İstanbul'da onlar da Ankara'da olduğu için 365 günün sadece toplasan 10 günü beraberizdir. Yeni evli olduğumuz dönemde annem eşimin tembelliğini görünce (evde misafir varken sabah 11'de kalkıyordu veya uyandırılana kadar kalkmıyordu. Kendisi bütün gün evde yatmasına rağmen ben işten geldikten sonra yemeği bana pişirttirmeye çalışıyordu)bir iki kez laf soktu. Annemin laf sokması yanlıştı ama ben de eşim bir şekilde karşılık verir diye araya girmemiştim. Daha sonra bu yaptığım davranışın yanlış olduğunu düşünerek annemleri gelmeden telefonla uyarmaya başladım. Annemlerin olmadığı dönemde de çamaşır asıp dolaba dizmek harici hiçbir işi tek başına yapmıyor. Yemek kesinlikle yapmıyor. Bir kaç kere instagramdan gaza gelip yemek pişirmiştir o kadar. %95 yemek işi bende. Ya ben işten gelmiş yorgun argın bulaşık makinesine eşya dizip, bir yandan yemek yapmaya çalışırken, yatmaya devam etmekte olduğu kanepede uzanmış trendyoldan alışveriş yapıyor. Neredeyse her günümüz bu şekilde.
Hastalık kısmına gelecek olursak. Evlendiğimizden beri: örümcek korkusu, bağırsak solucanı korkusu, beyin felci korkusu, hpv korkusu, kanlı dışkı korkusu, geç adet korkusu, akciğer kanseri korkusu, ağız kanseri korkusu, diş eti siğili korkusu, dil siğili korkusu ve aklıma gelmeyen sayısız korkudan ötürü ev işlerini yapmamayı bahane ediyor. Suratında sürekli bir mutsuzluk var. Yeni mobilya alınacağı zaman çok mutlu oluyor. İKEA'ya gideleceği zaman yine mutlu oluyor. Kredi kartına para gönderince mutlu oluyor. Onun harici genelde ya doktora gitme planı kuruyor, ya da hastaneye mi gitsek diye bana soruyor. Artık bunaldığımı, psikolojik destek alması gerektiğini söylediğimde beni ciddiye almıyor. Yardımı reddediyor.
Ben tek başıma evi geçindirmekte çok zorlanıyorum. Standart kredi kartı taksidimiz 8.000 civarı, 3.000-3.500 civarı vergi veriyorum. 2.000 TL eşime gönderiyorum, 4.500TL civari da ev kirası veriyorum. Bu sabit giderleri karşılayacak parayı kazanamadığım aylarda eksiye düşüyorum (şu an oldukça eksideyim) ama buna rağmen harcamalarda kısıtlamaya gitmeye çalışmıyor. Benim yemek hazırlamadığım her gün aşağı yukarı öğlen ve akşam toplam 120TL'lik yemek söylüyoruz. Ben aileden zengin birisi olmadığım için extra çalışmadığım zamanlar parayı denkleştirmede çok zorlanıyorum. Bunu bir türlü ona anlatamıyorum ama. Ya nası desem, hani gel 50.000TL kredi çekelim mobilyaları yenileyelim desem ona, tamam hadi der heyecanlandır. Beni durdurmaya çalışmaz, anlatabiliyor muyum?
Evde sürekli bir drama ortamı var. İzlediği Türk dizileri gibi entrikalı konuşmalar, kavga çıkarıcı hareketler yapıyor. Konuyu yumuşatmaya çalışıyorum ama bir şekilde kavga çıkarmaya çalışıyor, sürekli olarak huzursuzluk var evde. Alttan almayıp, onunla sözlü çatıştığımda baskın geliyorum haklı olduğum için. Benim baskın gelmeme tahammül edemeyip karakterime laf ediyor, anneme babama laf ediyor, kariyerime laf ediyor, göt yalayarak para kazandığımı ima ediyor vs.
Kavga esnasında ben de az malın gözü gibi davranmıyorum. Onun bana söylediği bütün aşağlıyıcı cümleleri ben de ona ediyorum altta kalmamak için. Ben de onun tembelliğiyle, uyduruk üniversitesiyle aşağılıyorum. Çünkü başka kozum yok. Tutup da eşime şiddet gösterecek bir adam değilim. Tek yapabildiğim o bana sözle bel altı vurduğunda benim de ona sözle bel altı vurabilmem.
Sürekli kavga edilen bir ortamda büyümüş. Ben ise kavgasız bir ortamda büyüdüm (bu da çok sağlıklı değil çünkü hep babam alttan almış). Gerçekten evlilikte huzur arıyorum ama olmuyor bir türlü. Sanki ilişkimiz hiç düzelmeyecek gibi geliyor.
Daha geçen hafta ağzında bir tek kendisinin görebildiği ağız tümörünü diş hekimine gösterdik boşu boşuna 350TL para verdik. O hastalık biter bitmez sırtında bir ağrı başladı ve 4 gündür yatıyor kanepede ağlamaklı bir suratla. 9 kez bulaşık makinesi doldurdum, tezgahı sildim. Etrafı topladım yerleri süpürdüm. Bir yandan da işe gidip geliyorum. Az önce konuşmaya çalıştım ve beni ilgisizlikle suçladı. Onu yalnız bırakıyormuşum, hastalığını ciddiye almıyormuşum. Suçlu benmişim.

Daha önce 2 3 kez evi terkettim ama aynı akşam geri döndüm onun aramasından sonra. O da 1 2 kez terketti ama geri döndü aynı gün. Boşanmaktan da korkuyorum. Bizim ailemizde pek yoktur böyle boşanmak, etmek.

Ne olur yardım edin. Ne yapmalıyım? Onu seviyorum ve düzelmesini istiyorum ama olmuyor bir türlü.

EDIT: Misafir konusunda daha hassas davranıyor son 3 4 aydır. Kalkıyor, ilgileniyor, beraber yapıyoruz ve ağırlıyoruz. O konuda düzeldi yani. Anlatmamın sebebi ailemle niye ters düştüğünün kökeninden bahsetmek içindi. Ailemle de telefonda görüşüyor problemsiz bir şekilde. Onlar bize gelmeden önce geriliyor sadece.

Özellikle son 1 aydır sürekli halsizim. Sabah kalkmak işkence, kalktıktan sonra kendime gelmek ayrı işkence.

Bugün 1-2 saat evin yakınındaki ormana gittik, 1 saat yürüyüş yaptık geldik ve ben 2 saat uyumuşum. Normalde hiç yapmadığım şeydir gün içinde uyumak. Dpepresyona mı giriyorum acaba diyorum çünkü genelde sabah olunca da bir an önce bugün de bitsin akşam olsun diyorum. Akşam ne mi var? Hiçbir şey, sadece 1 gün daha geçmiş olacak.

Bir de 1,5-2 aydır probiyotik almıyorum acaba onunla mı alakalı yoksa sallıyor muyum? Bu arada Eylül'de Türkiye'ye gittiğimde tam kan sayımı da yaptırdım ve hiçbir sıkıntı çıkmadı ama ben gene de daha az halsiz hissedeyim diye doğal demir şurubu içmeye başladım. Ne diyorsunuz? Kronik halsizlik mi var acaba bende.

Arkadaşlar selam.

Lüks sayılabilecek bir semtte, migros önünde çok düzgün giyimli 25-30 yaş aralığında bir kadın bana bir bakar mısınız dedi. Buyrun dedim. Rica etsem bana evime goturulebilecek bir yemek veya süt, yumurta, ekmek benzeri gıda maddesi alabilir misiniz? Çok özür dilerim bunu istediğim için dedi.

Ben de biraz maddi sıkıntı içerisindeyim. Açıkçası kendimde de neredeyse hci apra yoktu. Kartımın puanlariyla çok ufak birşeyler alabileceğimi söyledim. Sadece sut ve ufak çocuğu için iki adet süt burger almak istedi. Biraz daha limitimiz var dediğimde bu yeterli olur dedi. Hepi topu çok ufak bir meblağ tuttu.

Açıkçası ben de o puanları parasız kaldığımda kendi evime kullanmak için düşünüyordum. Bana bu soruyu sordurtan da bu şu ands. Yoksa bu tutarda kandirildim bile onemsemem normal zamanlarda.

Daha sonra karşılaştığımızda maddi yardımda bulunmak istediğimi söyleyince eşinin cezaevinde olduğunu, küçük 2 yaşında çocuğu olduğu için çalışmadığını (çocuğu göremedim bu arada), zaten maddi destek aldığını, sadece o destek tükenince eve gıda malzemesi lazım olduğunu söyledi. Maddi desteği de kabul etmedi.

Aynı durumda olduğu bir anda karşılaşırsak sadece yine gıda ihtiyacını karşılaşan yeterli olabileceğini, maddi yardım kabul etmediğini söyledi.

Yok zamanimda ufak da olsa desteğimin dogru adrese gittiğinden emin olmak için soruyorum bunu sadece. Sizce kandırdı mi beni yoksa doğru adres miydi destek için? Emin olabilirsem yüklü alışveriş yapıp yardımcı da olmak istiyorum çünkü söylemesi ayıp.

Dediğim gibi giyimi çok modern, temiz, eli yüzü çok düzgün bir insandı. Dilenci vs değildi benim gördüğüm.

Selam;

Bir uzay istasyonunda astronota oksijen sağlayan mekanizma bozuluyordu ve bu mekanizmanın 2 saat içinde yapılması gerekiyordu. Oradaki kişide büyük bir soğukkanlılıkla bu sistemi tamir etmeye çalışıyordu.

Bu belgeselin adı neydi?

2014-2015 civarı modelleri alınır mı? Servisi, yedek parça durumu nasıldır?

Merhaba,

Soru kısaca başlıkta.

Geçen ay 4 adet petlas 4 mevsim lastik aldım. Daha önce hiç frene bastığımda lastiklerin kaydığını ya da yokuşta patinaj çektiğimi hatırlamıyorum. Ama yeni lastikleri aldıktan sonra bu durumları yaşadım. Tahmini 700 km kadar yol yaptım. İnternette bazı kişiler 100km - 500km gibi kullanım sonrası tam performans alınacağını yazmış ama ben hâlâ memnun değilim. Sizin tecrübeleriniz nedir? Bunları bir şekilde elden çıkarıp başka markaya mı geçmeliyim? Eğer öyleyse marka önerinizi, hatta 4 mevsim kullanma gibi önerileriniz varsa bekliyorum.

Teşekkürler

Merhana duyuru insanlari,

Sorum kamuda calisan arkadaslara. Bir kac sene once buyuk umutlarla (kadro olmak)bir bakanlik bunyesinde calismaya basladim. Bakanligin adini vermeyi terchi etmiyorum. Ilk zamanlar ise alisana kadar herkes son derece 'politically correct' diyebilecegimiz tavirlardaydi. Sabah 9 aksam 6 calisiyordum. Gel gor ko bir sure sonra 'su isi de sen yap, eline mi yapisir' ya da 'burda az calisanlar 6'da cikar' gibi cumleler duymaya basladim. Ilk basta duymamazliktan geldim ama bir sure sonra bu laflar bi kagidin ucundan tutmayan, tembel, egolu insanlar tarafindan direk yuzume soylenmeye baslayinca isin rengi degisti. Hem bu tip durumlar hem de hafiften mobbing (yillik izinleri sadece amirin uygun gordugu zamanlar alabilme), ayak kaydirmaya calismaca, amirlere bol yalakalik gibi durumlari gorunce artik nefes alamadim ve ucretsiz izine ayrildim. Sorun su, bu tip durumlar butun kamu kurumlarinda gecerli mi? Geri donmeyi hic istemiyorum ama basvurdugum baska yerlerden ses seda cikmadi. Hafiften umutsuzluga kapilmaya basladim. Ise geri donersem de cok mutsuz olacagimi biliyorum. Siz ne dusunuyorsunuz?

Ömrümde bir kez aşık oldum o da senelerdir ilerlemiyor. Olmuyor, mutlu olamıyoruz ama vazgeçmek de yok.

Dini bir inanca mensup değilim ama bu 'karma' ya da eden bulur gibi bir şeylerden şüphe ediyorum artık. Vaktiyle birkaç kişiye tamamen duygusal manada kötülük etmiş olabilirim. Yine de bu 9(dokuz) seneyi hiç etmeye yeter mi?

Siz inanıyor musunuz bu gibi şeylere?
Lanetlendim de öyle mi kaldım yani, ne?

Üni biteli bir yılı geçti. Mezun oldum ama iş bulamıyorum kafayı yemek üzereyim. Bunalıma giriyorum yavaş yavaş sanırım. Sürekli iş arıyorum. Görüşmelere gidiyorum ama sonuç yok! Siyaset bilimi ve kamu yönetimi mezunuyum. Kpps’ye de maddi olanaklardan dolayı bu yıl hazırlanamadım ki hoş hazırlanıp yeterli puanı alsam da biliyorum ve gözlerimle gördüm ki bir sürü torpil dönüyor atma işlerinde. Özel çektör de şansımı denemek istedim en azından az bir maddi kazanım elde edersem kPSS’ye hazırlanırım diye düşündüm. Veya en son yurtdışına gidip tuvalet temizlemek gibi işler bile yapabileceğim bir seviyedeyim şu an. Ne yapmalıyım bana bir akıl verin yoksa kafayı yiycem.

Baktığım iki üç kitap var. Nadir kitapta fahiş fiyat çekmişler.
Antalyada var mı kazıkçı olmayan, çer çöp de değil düzgün kitaplar olan sahaf?

Aradığım kitapları yky basmış misal.

Çevremde var bir kaç kişi. Evlerini değiştirmezler, üstlerini başlarına bakmazlar, arabalarını değiştirmezler, gezip yeni yerler keşfetmezler. Anca biriktirelim, 30-40 yaşına geldik ama hala okuyup yükselelim, eğitimler alalım bir sürü, okumasak bile deli gibi çalışalım statü ve maaşları artıralım ama yine para harcamayalım kafasındalar.

Aileleri emekçi, çiftçi falan mesela genelde gördüklerimin. Acaba görmedikleri için parayı harcamayı da mı bilmiyorlar? Tamam genelde hepsi sistemin kölesi olmaya gerek yok kafasındalar ama insan diyor ki emekli memur gibi yaşacaktıysanız, ne diye deli gibi yoruyorsunuz hala kendinizi? Haneye giren para ayda 40bin civarı, yönetici pozisyonundalar mesela. Yolda görseniz yüzlerine bakmazsınız. Yahu arkadaş tamam illa gidip pahalı pahalı markalara para gömmeyin ama biraz bi hayat kaliteniz artsın ev sıradan, araç sıradan, üst-baş sıradan. Ölüm var yahu. Ölünce ne olacak o birikmişler anlamıyorum ki ne diye bu var yemezlik?

Parası olan da harcasa laf ederiz harcamasa laf ederiz tuhaf milletiz :))

selamlar duyurunun schumacher'leri,
arabama (2016 ibiza) beyaz far taktırmak niyetindeyim fakat karşıdaki kişinin gözlerini almasını istemiyorum. ben hep karşıdakine sövdüm, bana da sövmesinler istiyorum.

kimi beyaz farlar göz almıyor, dolayısıyla ben de o farlardan taktırmak istiyorum. o sebeple ne diye araştırma yapmam gerekiyor?

Selamlar herkese. 7 yıldır evliyim eşimle evlenmemiz çok ani oldu öyle oturup adam akıllı düşünme fırsatım pek olmadı diyebilirim evliliğimizin ilk dönemlerinde ufak tefek sürtüşmelerimiz olsa da bir süre böyle devam ettik sonra bir çocuğumuz oldu aradan geçen 7 yıl boyunca neredeyse 365 günün 300 günü tartıştık defalarca kavga ettik boşanmaya karar verdik ama her defasında karım barışmaya beni ikna etti ya da araya birileri girdi. Son zamanlarda artık neredeyse karı koca olma kavramını tamamen yitirdik onunla bırakın aynı eve girmeyi aynı ortamda bile bulunmak istemiyorum zaten çoğunlukla küs oluyoruz evde sürekli onun dedikleri oluyor onun sevdiği filmi izliyor onun sevdiği müziği dinliyoruz tamamen onun hayatını yaşıyoruz çocuğumu çok seviyorum onu kaybetmek en büyük korkularımdan birisi ama biliyorum ki boşanırsak çocuğumu rahat rahat göremeyeceğim çünkü her boşanma durumuna geldiğimizde çok çirkinleşiyordu son noktaya kadar. Ailesi ile sorunum hiç olmadı hatta ailesi genelde tartışmalarda hep benden yana oldu boşanırsak durum nasıl olur fikri olanlar paylaşırsa sevinirim.

Not : eşimin ailesi çok iyi bir aile özellikle onları üzecek olmaktan çok korkuyorum.

Skoda fabia kullanıyorum. İlk kez lastik değiştireceğim.
Hangi markayı önerirsiniz??

yeni eve taşındık, balkonda iki bebek güvercin vardı. dokunmadık. büyüyüp uçunca burayı temizler yerleşiriz dedik. bunlar büyüdü artık uçarlar derken bir yumurta daha gelmiş. kafayı yiyeceğim :( bitlenme riski var, balkon bok yuvası oldu. aliye kibarca baybay demek istiyorum, var mıdır zararsız yöntemler (cd dışında). bir yumurtayı daha bekleyecek mecalim kalmadı

merhabalar duyurunun sevgili insanları!!.son zamanlarda kafama takılan en önemli hususlardan biri çevremdeki insanların neden evlenmiyorsun? yaşın artık 34 oldu,evlenmeyerek çok şey kaybediyorsun şeyler gibi beylik lafları..hayır sana ne kardeşim benim evliliğimden yani sen evli oldun da ne eline geçti???..sanki çok iyi bir şeymiş gibi anlatıyor çevremdeki insanlar..sanki hanlarım,hamamlarım,gemilerim,apartmanlarım,arazilerim,ultra lüks dairelerim oldu da ben evlenmedim!!..hayır çalıştığımız işte zaten para kazancı düşük(bununla ilgili yakın zamanda uzun bir yazı yazacağım zaten)ben kendimi idame edemezken,bir de elin kadınına,kızına nasıl bakarım?..hayır diyeceğim adamların tuzu kuru öyle bir durumları da yok aslında,bana şu kutsal evliliği tavsiye edenlerin..ben de mesela norveçte yada ne bileyim almanya'da yaşasam orada evlenirdim..en azından başına bir iş gelse,çocuğum olsa devlet bir şekilde yardım ediyor..neyse fazla derinlere dalmayalım şimdi...demem o ki bekarlar,sizlere böyle neden evlenmiyorsun,yaşın geçiyor diyen vatandaşları nasıl başınızdan def ediyorsunuz?bir formulü var mı?
son olarak bize evliliği tavsiye edenler nedense sana şöyle güzel bir iş bulalım da demiyor:))

İki abimle ailecek beraber yaşıyoruz. İflas etmiş eskiden varlıklı bi aileydik. Abilerim işyerimizi sattılar ve işyeri aslında babaya aitti. Onun parasıyla yaşıyolar. Arada babanın ufak tefek arsalarını satıyolar.
Baba büyük oğula 3milyon değerinde işyeri verdi. Küçük oğula ne verei bilmiyorum ama o da 1milyonluk mal vs satmıştır. Sorarsanız küç0k oğul ben fakirim evim bile yok diyor. Büyük de ben paramı sizin için harcadım aç kalacam diyor.
Çalışma gibi bi durumları yok hep ağaydılar.

Ben okul bittiğinden beri çalışıyorum ama çok düzensi ve az kazanıyordum. Koronadan beri işsizim. Baba bana hiçbişi vermeyeceğini açık açık yüzüme söyledi. Hukuki kısmını sormayın, çok sağlam biliyorum
Bişi yapılamaz şu an.

Babanın 500 ila 800 bin arası borç ödemesi doğuracak davaları var. 3 - 4 yıl sonra bittiğinde ödemesi gerekecek.

Abilerimse ceplerini doldurma çabasında. Aynı evde yaşıyoruz ben şu an tamamen işsizim, ve kuruş destekleri yok. En son annemin 20bin ameliyat parasını krefi çekip ödedim.

Bi çözüm de göremiyorum. Sadece içim acıyor. Biri bilsin istedim. Herseyin sorumlusu o aptal ataerkil toplum. Lütfen bunu kızınıza kardeşinize yapmayın.

www.sahibinden.com

1.8 olduğunun ve eşşek yüküyle vergisinin olduğunun farkındayım. Ama değer mi bilemiyorum.

Onun dışında herhangi bir olumsuzluğu var mıdır? Ne dersiniz, alınır mı?

Bir karakterin kendi gençliğiyle / yaşlılığıyla / o anki haliyle (fark etmez) konuştuğu film – dizi – kitap var mı bildiğiniz? Kendi kendine konuşmak değil yani aradığım; karşısındaki 'başka biriymişçesine' konuşmak, dövüşmek vs...

Örnek; merhamet diye bir dizi vardı mesela, orada özgü namal'ın canlandırdığı karakter hep çocukluğunu oynayan karakterle konuşurdu. şöyle - www.youtube.com
*linki saniyeli ayarladım ama mobilde açılmıyor sanırım; 1.23.51'den itibaren.

3 buçuk aydır dışarıdan bir simit bile alıp yemedik, yemeksepetinden 30 tl, 40 tl indirim bildirimleri gelip duruyor, belli ki sipariş oranı tüm çılgın normalleşmeye rağmen düşük hala. Siz ne durumdasınız, sipariş vermeye başladınız mı?